Lid worden

Wat krijg je voor 90 euro per jaar?

  • Behartiging van de belangen van de leraren in het primair en voortgezet onderwijs
  • Inclusief rechtshulp bij vragen of problemen op uw werk
  • Faciliteiten op de website
  • Maandelijks de LIA-nieuwsbrief
Meld je nu aan

2014 -01-18 Bestuurders onder vuur

18-01-2014
De afgelopen dagen is er nogal wat commotie geweest over de salarissen van bestuurders in het onderwijs. De Telegraaf kwam met een stuk op hoge poten en vervolgens ontplofte de discussie via Twitter, allerlei internetfora en op de sites van de onderwijsbonden en de belangenbehartiger van de werkgevers in het voortgezet onderwijs, de VO-raad. Ook op onze eigen site verschenen boze en bezorgde reacties onder meerdere items. We hebben deze reacties hieronder samengevoegd en vragen u nieuwe reacties op dit onderwerp ook in deze stroom te plaatsen.

Al snel bleek in de discussie dat er wat misverstanden in de berichtgeving waren geslopen. Het gaat in ieder geval niet om directieleden die op scholen zelf werkzaam zijn, maar om bestuursleden die een trapje hoger dan het primaire proces hun werkzaamheden verrichten. Een paar jaar geleden hebben zij een eigen cao weten te bemachtigen, los van die van de mensen op de werkvloer die het echte werk met echte kinderen uitvoeren. En daar zit hem nu juist de crux van de verontwaardiging bij velen.

Met mooie woorden en met allerlei redenen omkleed, wordt er door de bestuurders een rechtvaardiging gegeven voor een flinke stijging in hun inkomen. Hierbij wordt ook de vergelijking met de hogere salarissen van bestuurders uit andere sectoren weer van stal gehaald. Bovendien zou de salarisstijging ook een soort compensatie zijn voor het ten gevolge van de eigen cao voor bestuurders afstand doen van vakantiedagen en deelname aan de BAPO, die zij voorheen wel hadden toen zij nog onder de gewone cao van de onderwijssector vielen. Daarnaast wordt ook de onzekere positie van bestuurders met een tijdelijke aanstelling aangevoerd om een extra salarisstijging te verdedigen.

Als we alle misverstanden en onduidelijkheden even aan de kant schuiven, blijven we toch zitten met de bittere vaststelling dat in tijden van (deels stille) bezuinigingen op leerlingen, klassen, leraren en scholen er toch altijd wel weer een groep werknemers beter voor zichzelf weet te zorgen dan al die hardwerkende professionals met hun voeten in de klei van de praktijk. Daar gebeurt het echte werk en dat wordt nog steeds niet op waarde geschat, getuige ook weer de defensieve reactie van de mensen van de VO-raad op hun website.

LIA is benieuwd welke compensatie de werkgevers en bestuurders in gedachten hebben voor al die leraren die in qua baanzekerheid zeer moeilijke tijden te veel lessen aan te grote klassen geven. Leraren die omkomen in de werkdruk en reeds in hun vakantie gekort zijn. Leraren die daarnaast ook de BAPO en het entreerecht onder steeds grotere druk zien komen te staan. En dan hebben we het nog niet eens over de inmiddels al vijf jaar durende nullijn. Het zou goed zijn als het bestuurdersgilde en haar vertegenwoordigers een toontje lager zouden zingen en niet bij de eerste de beste vorm van kritiek zouden beginnen te piepen.