2010-12-27 Voorzitter Onderwijsraad weg

27-12-2010

Fons van Wieringen, voorzitter van de Onderwijsraad (van 2001 tot 2010) treedt af . Dit is nu een mooi moment om de Onderwijsraad zelf ook af te schaffen.

De heer Van Wieringen zal het er zelf niet mee eens zijn. Hij vindt dat de Onderwijsraad veel bereikt heeft in de loop der jaren. De Onderwijsraad heeft ervoor gezorgd dat de lat in het onderwijs hoger is komen te liggen, zo betoogt Van Wieringen in een vandaag gepubliceerd interview in De Volkskrant.

Hij erkent dat er met veel adviezen van de Onderwijsraad in de loop der jaren weinig is gedaan door minister en Kamer, maar noemt toch enkele wapenfeiten.

Zo zijn bijvoorbeeld de hogere eisen bij de examens voor de basisvakken, en het  terugbrengen van het verschil tussen het centraal schriftelijk examen en het schoolexamen aan de adviezen van de Onderwijsraad te danken.

Het is evenwel jammer dat de Onderwijsraad geen advies heeft uitgebracht om de kwaliteit van het onderwijs zelf te verhogen. Dat blijft op zijn zachtst gezegd een beetje vreemd: wel de eisen aan de leerlingen verhogen bij het examen, maar niet de kwaliteit van het onderwijs, dat er toch voor moet zorgen dat die eisen gehaald worden, verhogen.

In de Volkskrant doet de voorzitter daar wel enkele aanbevelingen voor. Het onderwijs moet meer gericht zijn op kennisverwerving en niet alleen maar leuk zijn. De onderwijstijd moet beter worden benut. Leerlingen moeten beter en harder werken. Het gaat daarbij bovenal om de les, de leraar die leerlingen inwijdt in de geheimen van zijn vak. Kortom: het onderwijsmoment. Dit zijn zeer goede punten van de heer Van Wieringen. Dat hij daar nu tien jaar over heeft moeten doen.

Triest is het echter wel dat de in 1919 opgerichte Onderwijsraad in al die jaren medeverantwoordelijk is geweest voor juist deze verslechteringen van het onderwijs. Eerst iets (bijna) om zeep helpen en dan komen met goede adviezen? Zo lusten we er nog wel een paar.

Over adviezen gesproken, wat heeft de Onderwijsraad in 2009 nog ongevraagd aan de minister geadviseerd? Het invoeren van een prestatiebonus voor leraren om hen doelgerichter te laten werken en af te kunnen rekenen op hun prestaties (blijkt uit wetenschappelijk onderzoek niet te werken). Leraren moeten gaan tijdschrijven (nog meer bureaucratische handelingen voor de leraren die aantoonbaar al veel meer uren maken dan waarvoor ze worden betaald). Leerlingen moeten zelfstandig gaan werken in groepen van 50 tot 75 op een leerplein met twee instructeurs (oppassers?) en wat computers (.....).

2009 was dat. En nu zegt de scheidende voorzitter weer dat de onderwijstijd beter moet worden benut, dat er meer geleerd moet worden op school, dat Wikipedia niet zaligmakend is, dat woordjes leren gewoon moet, dat de onderwijskwaliteit omhoog moet. In de loop van zijn tienjarig voorzitterschap is hij ‘beter gaan begrijpen’ dat het gaat om de les, om het al eerder genoemde ‘onderwijsmoment’. Gek word je van dat gezwalk.

Wat hebben we in onderwijsland aan al deze, al dan niet tegenstrijdige adviezen? Hoeveel geld gaat er eigenlijk jaarlijks naar dit adviesorgaan dat bestaat uit onderwijskundigen, een econoom, een horeca-directiesecretaris en nog wat onderwijsbobo’s. Dat geld zou goed besteed kunnen worden aan het primaire proces, aan de les, de leerling en de leraar. Er is overigens geen leraar in dit hele adviesorgaan te bekennen.

Heeft de Onderwijsraad de laatste tijd eigenlijk nog adviezen uitgebracht om de onderwijskwaliteit te verhogen door goede leraren aan te trekken? Heeft de Onderwijsraad aan de bel getrokken om de schandalige bezuinigingen op het speciaal onderwijs tegen te houden? Doet de Onderwijsraad iets om kinderen die speciale zorg en speciaal onderwijs nodig hebben te beschermen tegen de invoering van het zwaar ondergefinancierde en uit het oogpunt van onderwijskwaliteit en leerlingzorg volkomen ongewenste Passend Onderwijs? Voorzitter Van Wieringen heeft in zijn raad nog wel iemand zitten die als specifiek aandachtsgebied het speciaal onderwijs heeft. Nog nooit iets van gehoord.

De voorzitter van de Onderwijsraad pleit er in het Volkskrant-interview voor dat de Onderwijsinspectie een stap terug doet. ‘Die doet te veel’. Laat de Onderwijsraad zelf ook maar een stap terug doen. Doet te weinig, kost te veel. Afschaffen die hap.