Lid worden

Wat krijg je voor 90 euro per jaar?

  • Behartiging van de belangen van de leraren in het primair en voortgezet onderwijs
  • Inclusief rechtshulp bij vragen of problemen op uw werk
  • Faciliteiten op de website
  • Maandelijks de LIA-nieuwsbrief
Meld je nu aan

2016-06-11 Stop de terreur van digitale bereikbaarheid in het onderwijs

Onlangs las ik over de problemen die bij werknemers ontstaan door continue digitale bereikbaarheid. Inmiddels erkent ook de Nederlandse werkgeversvereniging AWVN de gevaren hiervan. In Frankrijk is men zelfs bezig om mailen na werktijd wettelijk te verbieden.


Op school staat mijn mailbox de hele dag open en wordt er flink wat af gemaild. Als ik rond vijf uur de school uit loop, ben ik lang niet altijd klaar met het werk.


Ongeveer een jaar geleden kregen we van de ICT-afdeling een mail over nieuwe mogelijkheden. Er is een app beschikbaar waarmee je makkelijk werkmail op telefoon of tablet kan lezen. Net als veel collega’s heb ik deze app vrijwel meteen geïnstalleerd op mijn mobiele telefoon. Soms handig, maar inmiddels heb ik ook de nadelen ondervonden.


Als ik een nieuwe e-mail binnen krijg, geeft mijn telefoon daar direct een melding van. Naast deze melding, komt er een rood bolletje bij mijn mailapplicatie waarin staat hoeveel ongelezen e-mails er zijn. Dat bolletje triggert me en uiteindelijk open ik toch ’s avonds of in het weekend mijn werkmail.


Natuurlijk kan je zeggen: ‘Verwijder die applicatie dan!’. Maar dan blijft er een ander probleem bestaan. Veel collega’s, ouders en leidinggevenden mailen er op los in de avonduren en weekenden. ‘Kan ik je morgen even spreken?’ of ‘Wil jij hier nog even naar kijken?’, zijn vragen die ik op zondag of om negen uur ’s avonds ontvang. Eigenlijk verwacht men diezelfde dag antwoord.


Als ik tegen deze mensen zeg: ‘Sorry, maar ik heb mijn werkmail in het weekend niet geopend, zijn blikken vol verbazing, onbegrip en een vleugje verwijt mijn deel. Natuurlijk zijn wij leraren vaak aan het werk buiten schooltijden, maar ergens ligt naar mijn mening toch een grens. Werken om te leven en niet leven om te werken.


Ik heb een mobiele telefoon waarop ouders, leerlingen en collega’s mij weten te bereiken. Mentorleerlingen mogen mij appen als zij brandende vragen hebben, maar niet na negen uur. Het is namelijk handig om snel contact te kunnen leggen met de hele klas, maar het verhoogt wel de werkdruk.


Ook steeds meer collega’s sturen even een appje. Overdag heb ik hier niet zo veel moeite mee, maar vrijdagavond op de bank vind ik het vervelend als ik een appje krijg over die ene leerling in 2 mavo. Sinds wanneer is het zo dat ik continu bereikbaar moet zijn voor leerlingen, ouders en collega’s? Heb ik die memo gemist?


Wij leraren zijn het zo gewend om ’s avonds of in het weekend bezig te zijn met school, dat wij het continue mail- en telefoonverkeer normaal zijn gaan vinden. Vriendlief tikt mij wel eens op de vingers en dan realiseer ik mij weer dat het niet gewoon is om continu in contact te staan met mijn werk.


De Nederlandse werkgeververeniging heeft aangegeven dat het een probleem is van de werkgevers, aangezien zij verantwoordelijk zijn voor een veilige en gezonde werkomgeving. Daar ben ik het mee eens, directies kunnen hierin zeker sturen. Toch denk ik ook dat een groot deel van de verantwoordelijkheid bij leraren zelf ligt. We kunnen zelf besluiten om de mailbox niet te openen, zelfs wanneer men dat wel van ons verwacht. Laat mij daarin dan maar de rebel zijn.


Kim van Strien, lerares Frans en bestuurslid Leraren in Actie