2013-02-07 Excellentie als rookgordijn

08-02-2013

Van de bijna 8000 scholen in Nederland hadden zich 142 scholen aangemeld om mee te dingen naar het predicaat excellent. Dat had het  ministerie van OC&W te denken moeten geven, maar niets is minder waar. 52 scholen zijn nu uitverkoren en het ministerie schreeuwt het van de daken.

 

Het gaat allemaal om het uitstralen van positiviteit, het hebben van aandacht voor het goede en het tonen van waardering voor, zoals staatssecretaris Dekker onlangs bij Pauw&Witteman zei, juffen en meesters. Weg met die zure critici die steeds maar roepen dat de kwaliteit van het onderwijs door gebrek aan goed onderwijsbeleid in rap tempo verslechtert. Het gaat best goed, kijk maar naar deze 52 scholen!

 

52 scholen. Van de 142. Van de 8000. Met de beste wil van de wereld kan LIA deze poppenkast niet serieus nemen. Wederom verdoezelt de politiek de problematiek van het Nederlandse onderwijs.

 

Gebagatelliseerd, weggemoffeld en overschreeuwd wordt het feit dat ongeveer een kwart van alle lessen in het voortgezet onderwijs onbevoegd wordt gegeven. Nog steeds mogen scholen de betreffende gegevens verbergen voor (toekomstige) leerlingen en hun ouders. Verbloemd worden ook de steeds groter wordende klassen op vele scholen, die moeten bezuinigen op de leerling, de les en de leraar.

 

En dat terwijl de Onderwijsraad ruim een week geleden nog een advies heeft uitgebracht, waarin stond dat de kwaliteit van het onderwijs in Nederland te laag is. Dat was een herhaling van wat de commissie Rinnooy Kan en Leraren in Actie al sinds eind 2007 roepen en waar steeds maar niets mee gedaan wordt. Geld voor verbetering wordt niet vrijgemaakt en het beschikbare onderwijsbudget komt nog steeds lang niet altijd terecht bij de leerling, de les en de leraar.

 

Politici als Diederik Samson denken nog steeds dat er betere studenten naar de lerarenopleidingen zullen gaan en vervolgens zullen kiezen voor een baan als leraar in het voortgezet onderwijs zonder dat er iets gedaan wordt aan de ontbrekende zeggenschap, de ondermaatse beloning en de bovenmaatse werkdruk van leraren. Maar we bezuinigen niet op onderwijs, roept Samson er ook nog ferm bij.

 

Al jaren steggelen en polderen allerlei sectorraden, adviesraden, ministers, politici, vakbonden en werkgevers over de teruglopende kwaliteit van het voortgezet onderwijs in Nederland. Bitter weinig is er sindsdien gedaan en het kwalitatieve lerarentekort wordt steeds nijpender.

 

Het ene advies volgt op het andere. Keer op keer roept de dienstdoende minister dan dat het advies goed is en dat er echt wat aan de problematiek gedaan moet worden. Sterker nog, de minister heeft allang dezelfde mening en heeft al veel gedaan om het probleem op te lossen.

 

Bovendien heeft de minister goede voornemens om het probleem definitief weg te werken en is daarom gisteren al begonnen met een actieplan dat voortborduurt op het actieplan van de vorige minister en heeft een commissie ingesteld om een nieuw actieplan voor morgen te bedenken. Komt wel goed! Positief blijven! Geef scholen een prijs! Excellentie!

 

Verder gaan we de kwaliteit van de lerarenopleidingen opschroeven. We gaan hogere exameneisen stellen en extra toetsen voor leerlingen invoeren. Leraren moeten harder werken, meer lessen verzorgen, minder op vakantie en meer worden bijgeschoold. Vooral over opvoeding, obesitas, het puberbrein, social media en ICT. En nog veel meer.

 

De werkgeversorganisatie en de traditionele lerarenvakbonden snappen best dat er geen geld is voor echt beleid om de onderwijskwaliteit te verbeteren, het is immers crisis, en willen geen harde eisen stellen aan de verantwoordelijken op het ministerie van OC&W. Vervolgens doet iedereen weer een plas, juicht het volgende rapport van weer een of andere dure adviesraad toe, begint met goede moed aan het polderen met weer een nieuwe minister, houdt een onderwijssymposiumpje en laat alles zoals het was.

 

Wederom gebeurt er dus niets. De onderwijskwaliteit gaat weer niet omhoog. Over twee jaar moeten we waarschijnlijk weer concluderen dat het allemaal een beetje te hoog gegrepen was en daarom laten we de nieuwe, verhoogde eisen nog maar een tijdje in de wachtkamer liggen. Die zijn immers niet eerlijk voor de leerlingen die nog steeds onderwijs krijgen in te grote klassen, onderwijs van onbevoegde en bevoegde leraren die onderbetaald worden en een te hoge werkdruk hebben. Want we hebben daar alweer twee jaar niets aan gedaan. Behalve prijzen voor excellentie uitgedeeld, natuurlijk.

 

Laten we nou eens stoppen met al die flauwekul. Geen nieuwe adviezen vragen, geen nieuwe actieplannen maken, geen prijzen of predicaten uitdelen en stoppen met spelletjes spelen. Voer om te beginnen gewoon het advies van Rinnooy Kan uit 2007 integraal en snel uit. Het heet Leerkracht en ligt vast nog ergens in een la op het ministerie, misschien onder het rapport van de commissie Dijsselbloem uit 2008.