2016-04-13 Gecondoleerd met de nieuwe cao VO

13 april 2016

Na weer maanden radiostilte rondom de onderhandelingen over onze cao VO was er gisteren groot nieuws: er is een nieuw akkoord bereikt. Wederom is er echter een nieuwe cao VO uit de bus gekomen die louter verslechteringen voor het onderwijspersoneel met zich meebrengt.

Door zowel de VO-raad als de AOb wordt een loonsverhoging van 3% groot uitgemeten. Er wordt door beide partijen echter niet bij vermeld dat dit percentage voornamelijk wordt betaald uit de pensioenpot en dus een sigaar uit eigen doos is. Ook is men blijkbaar vergeten dat het onderwijs al jaren op de nullijn heeft gestaan.

Mocht u ook nog niet direct staan te juichen bij de 3% loonsverhoging, dan kunt u misschien overtuigd worden door de aangekondigde veranderingen in het persoonlijk budget. Voorheen kon een werknemer in het voortgezet onderwijs vier jaar lang verlof opsparen. In het nieuwe akkoord staat dat dit verlof nu onbeperkt kan worden gespaard. Wat ontzettend vriendelijk van de VO-raad...

Maar let op! Was levensfasebewust personeelsbeleid, met als onderdeel het persoonlijk budget, eerst nog onaantastbaar voor bijstellingen, ook dat is nu alweer losgelaten. Het standaardkarakter is namelijk vervallen. Het was ‘standaard’ (dus: geen wijzigingen mogelijk, zelfs indien schoolbestuur en MR dat zouden overeenkomen), omdat met ingang van 1 augustus 2014 trekkingsrecht, entreerecht en BAPO al waren vervallen uit de cao VO van 2011 – 2012. Nu mogen de scherpe kantjes voor de werkgevers er kennelijk toch weer vanaf worden gehaald en kan een werkgever een werknemer verlof weigeren omdat het net even niet goed uitkomt. Een slechte zaak.

En kijk eens aan, het derde jaar WW is gerepareerd! Tja, wel jammer dat de cao-partijen er niet aan ontkomen om daarvoor de WOVO aan te passen (lees: te doen verdwijnen). De WOVO is (of beter: was) een stelsel van bovenwettelijke uitkeringen, zoals het vroegere wachtgeld. In eerste instantie geldt de afschaffing van de WOVO alleen voor het personeel werkzaam in het bijzonder onderwijs. Er komt nu een regeling die maximaal, dus inclusief de 3 jaar WW, 72 maanden kan duren. Dit is een enorme verslechtering. Alleen voor personeel dat in een periode vanaf 10 jaar voor de AOW-gerechtigde leeftijd ontslagen wordt, blijft nog een aanvullend recht tot aan de daadwekelijke AOW-gerechtigde leeftijd bestaan.

Maar niet getreurd! ‘Gelukkig’ worden er 'keiharde afspraken' gemaakt tussen werkgevers en bonden, die werkloosheid in voorkomende gevallen kunnen voorkomen. Afgesproken is dat een werkgever die voorziet dat in de komende vier jaren boventalligheid gaat ontstaan, de bonden direct uitnodigt voor overleg. Is dat niet prachtig?

De WWZ zal echter waarschijnlijk niet voor het personeel in het voortgezet onderwijs worden gerespecteerd, juist niet wat betreft de ketenbepaling (meerdere tijdelijke aanstellingen). Onbevoegd lesgeven en anderszins tijdelijk lesgeven zonder rechten op een vaste aanstelling blijven dus voorlopig gewoon mogelijk. Startende leraren kunnen zo nog steeds aan het lijntje worden gehouden.

Verlichting van de werkdruk is een onderwerp dat schittert door afwezigheid in dit akkoord. Het voortgezet onderwijs is nog altijd hofleverancier van burn-out-gevallen, maar daar is in deze nieuwe cao weinig aandacht voor, noch van de kant van Rosenmöllers hoofdkwartier, noch van de kant van de onderhandelende bonden.

LIA begrijpt niet hoe de traditionele bonden akkoord kunnen gaan met een cao waarin zó veel verslechteringen staan voor het voortgezet onderwijs. Leraren van Nederland worden zoetgehouden met een koekje van 3%, maar verbeteringen blijven weer uit.

LIA vindt dat het afgelopen moet zijn met deze onophoudelijke stroom verslechteringen in onze cao VO. Help mee en kom in actie via Facebook, Twitter en andere sociale media om alle collega’s in het voortgezet onderwijs te overtuigen van het rampzalige karakter van deze nieuwe cao.

Volg hiervoor de LIA-accounts op de sociale media, aan te klikken via de homepage van onze website. De leden van de traditionele bonden mogen hun akkoord niet geven aan dit gedrocht. Misschien lukt het dit keer eindelijk om de man en vrouw voor de klas in beweging te laten komen, ter bescherming van opgebouwde rechten en om te strijden voor een lagere werkdruk.