Lid worden

Wat krijg je voor 90 euro per jaar?

  • Behartiging van de belangen van de leraren in het primair en voortgezet onderwijs
  • Inclusief rechtshulp bij vragen of problemen op uw werk
  • Faciliteiten op de website
  • Maandelijks de LIA-nieuwsbrief
Meld je nu aan

2009-06-18 Wees lief voor de leraar

Volkskrant on line, 18 juni 2009

 

Reactie op “Wees lief voor de nieuwe leraar”in de Volkskrant van 10 juni jongstleden.

 

Niet lief zijn helpt, maar minder werkdruk en fatsoenlijke salarissen zorgen voor nieuwe leraren.

 

'Daarom zeggen wij: leraar, omarm die nieuwkomers. Zij gaan jullie en ons probleem oplossen'. Aan het woord zijn Walter Dresscher, voorzitter van de Algemene Onderwijsbond, Marianne Besselink, Tweede Kamerlid en woordvoerder voortgezet onderwijs voor de PvdA en Alma Meijer, woordvoerder van de Groene Golf in het artikel Wees lief voor de nieuwe leraar . Ze spreken tegen de mensen die voor de klas staan in het Voortgezet Onderwijs.
Ze weten het niet zeker, zeggen de drie, maar ze zouden graag uitgezocht zien wat de rol is van schoolbesturen en leraren van scholen in het Voortgezet Onderwijs  bij het feit dat zij-instromers bijna niet meer het onderwijs in komen en twintig procent van de ingestroomde mensen en meer dan een kwart van de jonge leraren het onderwijs weer snel verlaat.
Twee ‘verklaringen’ die volgens hen ‘vaak’ worden genoemd zijn ‘te weinig begeleiding bij binnenkomst’ en ‘de vermeende koele ontvangst in de personeelskamer’. Een verklaring voor ‘die koele ontvangst’ wordt ook even uit de losse pols  gegeven: ‘een nieuwkomer met minder didactische kennis en een hoger salaris kan best bedreigend zijn’, stellen zij.
Als mogelijke oplossing dringen ze aan op een fatsoenlijke beloning en goede begeleiding van deze groep door besturen en ervaren leraren. “We kunnen ons die koele ontvangst in de lerarenkamer niet meer veroorloven, leraar!”, zo zeggen Dresscher, Besselink en Meijer.
Een meer plausibele verklaring voor de uitstroom van nieuwkomers dan de vermeende koele ontvangst van de jaloerse docent is  de hoge werkdruk waar ook nieuwkomers mee te maken krijgen. Dit werkt ook in op de begeleiding. Docenten hebben en krijgen simpelweg niet voldoende  tijd om jongeren en zij-instromers te begeleiden.
Uit de OESO-gegevens blijkt dat de Nederlandse docent gemiddeld drie leerlingen meer onder zijn hoede heeft dan de gemiddelde docent in de EU. De Nederlandse docent geeft ruim vijftien procent meer les dan de collega’s in de EU. Nederland is niet meer dan een zwakke middenmoter wat betreft de uitgaven aan onderwijs. Tot zover de OESO-gegevens.
In plaats van de zwarte piet aan de leraar te geven, zou aan de orde gesteld moeten worden waar het werkelijk om gaat. Het beroep van docent is niet meer aantrekkelijk. Ministerie, werkgevers en bonden zijn er niet in geslaagd om ervoor te zorgen dat de salarissen fatsoenlijk en concurrerend zijn.
Betaling naar opleiding zeggen ze gefaseerd in te gaan voeren. In 2014 moet dit geregeld zijn, maar de komende vijf jaren is het volstrekt onduidelijk welk recht docenten op dit punt hebben.. De sociale partners hebben de  veel te hoge werkdruk op papier met dertig minuten per week omlaag gebracht, maar tegelijkertijd besluit de staatssecretaris de vakantie, in de publieke opinie het enige voordeel van werken in het onderwijs, een week korter te maken.

Ze noemt dat werkdrukverlichting. Het zal geen nieuwe mensen het onderwijs in lokken. Net zoals het artikel van Dresscher, Besselink en Meijer. Erger nog, de ‘vermeende’ verklaringen waar zij in hun artikel mee schermen doen veel schade aan de status van de docent en is voor veel docenten ronduit beledigend.
‘Wij hebben het weer gedaan. Er wordt weer over ons gesproken, in plaats van voor ons’. Zo vatte een docent haar reactie op dit artikel samen. En samen met haar vragen veel docenten zich af waar zij deze terechtwijzing aan hebben verdiend. Dat het gebeurt, daar verbaast menig docent zich al lang niet meer over.
Het artikel van Dresscher, Besselink en Meijer vat uitstekend samen waarom zo weinig mensen voor het leraarsvak kiezen. Je bent namelijk maar even ‘jonge leraar’ en maar even ‘zij-instromer’. Na een paar jaar ben je ‘gewoon leraar’, en sla je op een morgen de Volkskrant open en word je op goedkope wijze aan de kant gezet door de mensen die jou zouden moeten vertegenwoordigen.

 

Peter Althuizen, voorzitter Lerareninactie! (LIA)  en docent Klassieke Talen
Marcel de Haas, bestuurslid LIA en docent Geschiedenis en Staatsinrichting