2015-10-11 Terugblik actie 5 oktober

Het was niet druk maandag 5 oktober voor het ministerie van OCW. Veel leraren hebben ervoor gekozen die dag niet mee te staken met LIA. Veel gehoorde argumenten daarvoor waren 'Ik wil mijn leerlingen niet in de steek laten' en 'Ik kan geen dag salaris missen'. Valide argumenten, die eens te meer duidelijk maken dat leraren vanwege hun geringe actiebereidheid en onvoldoende arbeidsvoorwaarden een makkelijk te controleren sector zijn voor de werkgevers en hun organisatie.

 Toch was het een geslaagde dag. De actie heeft veel effect gesorteerd wat betreft het agenderen van de onverkwikkelijke situatie die inmiddels is ontstaan rond de cao van het personeel in het voortgezet onderwijs. De aandacht van de media was ongekend groot, van radio (NPO1, BNR Nieuwsradio, lokale zenders) tot televisie ((NPO1, WNL, HVNL), kranten en nieuwssites. Ook de social media zijn weer van grote waarde gebleken.

 In de wetenschap dat de klassen al overvol zijn, de lestaak te zwaar is, Passend Onderwijs steeds meer Knellend Onderwijs wordt en leraren de onderwijskwaliteit die ze zouden willen bieden niet kunnen waarmaken, is op de Dag van de Leraar voor ieder die het wilde horen duidelijk gemaakt dat het er met de nieuwe cao niet beter op dreigt te worden.

 De VO-raad maakt mooie sier met de zogenaamde 5.05% uit eigen pensioen-sigarendoos van de leraar en wil in de cao-onderhandelingen verslechteringen van de arbeidsvoorwaarden van het personeel gerealiseerd zien. De kans is groot dat daardoor de werkdruk nog meer toeneemt, de sociale zekerheid op de schop gaat en de groeimogelijkheden wat betreft salaris gestremd worden. Leraren die zich daar nog niet van bewust waren, hebben dit nu in ieder geval duidelijk  te horen gekregen.

 Ook het ministerie van OCW heeft de boodschap doorgekregen door de zeer zichtbare, doch uiteraard ook zeer beschaafde blokkade van afgelopen maandag. Een delegatie van LIA heeft in een gesprek van een kwartier met de minister kort en bondig kunnen toelichten wat het doel van de actie was. De minister wilde in dat gesprek niets weten van de eis dat het ministerie weer de regie zou nemen vanuit de verantwoordelijkheid voor goed onderwijs.

 Mevrouw Bussemaker gaf aan de VO-raad een zeer goed vertegenwoordiger te vinden en benadrukte dat overleg op de vloer tussen medezeggenschap en schoolleidingen de oplossing zou moeten bieden voor beleidsproblematiek in het onderwijs. Daar hoort volgens haar ook het cao-overleg tussen bonden en VO-raad bij. De minister chargeerde het zo: in plaats van over iedere paperclip mee te beslissen, kan het ministerie dan een teruggetrokken rol spelen.

 Wat de minister betreft blijven de lerarensalarissen dus, net als de paperclip, gewoon onderdeel van de lumpsum, met alle nadelige gevolgen van dien. Een middenweg tussen paperclip en salaris was onbespreekbaar. Wat LIA betreft is die simplistische en gemakzuchtige opstelling een minister die hart heeft voor het onderwijzend personeel onwaardig.

 Van het voornemen van de VO-raad om de kracht van de medezeggenschap in te perken, hadden de minister en haar secondanten nog nooit gehoord. Op het verzoek van de LIA-delegatie om de aanwezige demonstranten op het podium onder andere over dit onderwerp toe te spreken, ging ze niet serieus in, omdat ze in het voorbijgaan het prominent aanwezige podium 'niet zag',  daarbij de demonstrerende leraren buiten negerend.

 Hoe gaan we nu verder? Helaas hebben de bonden vergeefs ingezet op het kort geding over de pensioenen en niet met LIA meegestaakt. Uiteraard is het nu goed dat iedereen het FNV-referendum over de pensioenen invult en op die manier blijft vechten voor een echt betere cao. Vervolgstakingen zal LIA voorlopig niet uitroepen, daarvoor was de opkomst maandag te laag. We zullen doorgaan met het slaan op de trom en de traditionele bonden dicht op de huid blijven zitten om een goede cao te bewerkstelligen en de werkdruk te verlagen.

 LIA roept u op om hieronder  aan te geven wat u goede vervolgstappen vindt om de noodzakelijke verbeteringen te bewerkstelligen. Een stap daarin zou kunnen zijn zo veel mogelijk collega's aan te sporen lid te worden van LIA, om zo een plek aan de cao-onderhandelingstafel af te dwingen. Wat dat betreft is maandag duidelijk geworden dat we met duizend leden nog lang niet sterk genoeg staan.